Silah en basit tanımıyla, saldırmak veya savunmak amacı doğrultusunda kullanılan nesnedir. Birçok suçta araç olarak kullanılması sebebiyle silah, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun “Tanımlar” başlıklı 6. maddesinde de “(1) Ceza kanunlarının uygulanmasında; … f) Silah deyiminden; 1. Ateşli silahlar, 2. Patlayıcı maddeler, 3. Saldırı ve savunmada kullanılmak üzere yapılmış her türlü kesici, delici veya bereleyici alet, 4. Saldırı ve savunma amacıyla yapılmış olmasa bile fiilen saldırı ve savunmada kullanılmaya elverişli diğer şeyler, 5. Yakıcı, aşındırıcı, yaralayıcı, boğucu, zehirleyici, sürekli hastalığa yol açıcı nükleer, radyoaktif, kimyasal, biyolojik maddeler, … anlaşılır.” şeklinde oldukça geniş biçimde açıklanmıştır.
Maddeye göre, kullanım amacı olarak saldırı ve savunma için icat edilmemiş olsa da, fiilen saldırı ve savunmada kullanıma elverişli nesneler de silah olarak sayılacaktır. Diğer yandan, bir nesnenin silah olarak tanımlanmış olmasının o aracın doğrudan suçta kullanıma elverişli olduğu sonucunun da çıkarılmaması gerektiğini söylemeliyiz. Bir nesnenin silah olarak değerlendirilip değerlendirilemeyeceği hususu, her olay özelinde farklılık arz edebilecek olup; Yargıtay da bu durumun genel ve ön kabul konusu yapılamayacağını ve somut olaya göre değerlendirilmesi gerektiğini yerleşik içtihatlarında açıkça belirtmektedir.
Yargıtay, bir nesnenin silah olarak kabul edilebilmesi için nesnenin yumruk ya da tokatla verilebilecek zarardan daha fazla yaralamaya sebep vermesini yahut yaralama tehlikesi taşımasını, faile bir avantaj ya da üstünlük sağlamasını veya korkutucu ve caydırıcı özelliği nedeniyle mağdurun direnme ve dayanma gücünü kırmasını aramakta, bu etkiler uzantısında saldırı veya savunmada etkin olarak kullanılan her aracın yapısı, kullanılış biçimi ve elverişlilik durumunun göz önünde bulundurulacağını belirtmiştir. Konuya ilişkin bir karara yer vermek gerekirse;
“Sonuç olarak; uyuşmazlık konusu kasten yaralama suçu bakımından somut olayın özelliklerine göre örneğin yumruk veya tokatla verilebilecek zararın ötesinde yaralamaya yol açan veya yaralama tehlikesini barındıran, faile bir avantaj veya üstünlük sağlayan ya da korkutucu ve caydırıcı özelliği nedeniyle mağdurun suça karşı direncinin kırılmasına yardımcı olan ve bu doğrultuda saldırı veya savunmada etkin şekilde kullanılan her nesne, yapısı, kullanılış biçimi ve elverişlilik kriteri de göz önünde bulundurularak silah olarak kabul edilmeli ve ağırlaştırıcı neden uygulanmalıdır.”CGK, E. 2017/311, K. 2019/112, T. 19.02.2019
Hukuk Desteği