En basit tanımıyla cari hesap; iki taraf arasındaki borç, alacak ve neticede bakiye kalemlerin tutulduğu hesap dokümanıdır. Cari hesap, taraflar arasında süregelen borç alacak ilişkisinde her seferinde ortaya çıkacak para alışverişinden doğan gereksiz birçok işlem ve formalitenin önüne geçilmesini ve ticari hayatın kolaylaştırılmasını sağlamaktadır.
Cari hesap sözleşmesi, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun (“TTK”) 89. madde 1. fıkrasında “İki kişinin herhangi bir hukuki sebep veya ilişkiden doğan alacaklarını teker teker ve ayrı ayrı istemekten karşılıklı olarak vazgeçip bunları kalem kalem alacak ve borç şekline çevirerek hesabın kesilmesinden sonra çıkacak artan tutarı isteyebileceklerine ilişkin sözleşme cari hesap sözleşmesidir.” şeklinde tanımlanmaktadır. Bu sözleşmenin geçerlilik şartı ise yazılı olarak yapılmasıdır. Bir başka deyişle, yazılı olmadıkça ve her iki tarafça da imzalanmadıkça cari hesap sözleşmeleri geçerli bir sözleşme hükmünde olmayacaktır.
Cari hesaptaki alacakların bağımsız olarak talep edilmesi hukuken mümkün değildir. Burada talep ve dava edilebilecek kalem bakiye tutar olmakla birlikte, bu kalemin istem konusu edilebilmesi için de sözleşmenin devam etmiyor olması lazım gelmektedir. Bu yönden, sözleşmenin devamı bakiyenin tahsili bakımından engel teşkil etmektedir. Zira tarafların alacaklı ve borçlu sıfatları sözleşme süresi sonunda hesabın kesilmesiyle birlikte ortaya çıkacaktır.
Diğer yandan, sözleşmenin taraflarının mutlaka tacir olmasına lüzum bulunmamaktadır. Pekala, tacir olmayan kişiler tarafından da cari hesap sözleşmesinin yapılması ve imza altına alınması mümkündür. Ancak cari hesap sözleşmesinin tacir olmayan kişi veya kişiler arasında yapılması, cari hesap sözleşmesinin her iki taraf açısından da “ticari iş” olduğu gerçeğini değiştirmeyecektir.
Hukuk Desteği