ZİNA NASIL İSPATLANIR?

Zinanın ispatı için  zinaya ilişkin delil sunulması gereklidir. Zinaya yönelik delil olmaksızın ispatından bahsedilemez. Dolayısıyla bir şahıs, eşinin zina yaptığından başka bir deyişle aldatıldığından  emin olsa bile eğer elinde bu durumu ispatlayacak bir kanıtı yoksa veya böyle bir delili elde edebileceği bir yer de mevcut değilse zinanın ispatlanması kesinlikle mümkün olmayacaktır. Türk Medeni Kanunu’nda (“TMK”) zinanın ispatı için özel bir takım deliller aranmamıştır. Bu bakımdan hakimi ikna edecek ve hukuka uygun yollarla elde edilmiş her türlü delil, zinanın ispatı bakımından önem taşıyacaktır.

İki kişiyi sohbet ederken veya birlikte yemek yerken gösteren fotoğraf veya fotoğrafa benzer unsurlar zinayı ispatlamaz. Kadın ile erkek aralarında özel bir ilişki olmadan da  aynı masada  oturabilirler. Zinanın ispatı bakımından bu tür unsurların iki kişiyi  özel bir ilişki  içinde olduğunu gösterecek nitelikte olması gerekir.

Uygulamada zina sebepli açılan boşanma davalarında çok çeşitli türde deliller mahkemeye sunulabilmektedir. Bunlar genel olarak evlilik dışı ilişkiyi ispatlayan fotoğraf, video,  internet ve bilgisayar kayıtları, mesajlaşma, arama kayıtları ve buna benzer delillerdir. Deliller yukarıda sayılanlarla sınırlı değildir. Her olayı kendi içerisinde değerlendirerek delil sunmak mümkündür. Zinanın tanıkla ispatı durumuna bakacak olursak; eğer zinayı ispatlayacak başka bir delil yoksa ve tanık anlatımları hakim nazarında dürüst, çelişkisiz ve gerçekçi bulunursa tanıkla da zinanın ispatı olanak dahilindedir. 

Yargıtay’a göre zinanın illa eylemin vukuu anında ispatlanması gerekmez. Zina eyleminin gerçekleştiği kuvvetli emareler ile ortaya konabiliyorsa, ispat gerçekleşmiş sayılacaktır. Örneğin, zina eden eşin, diğer kişi ile imam nikahı kıydığı, beraber yaşadığı, bu kişiye ev tuttuğu, otelde aynı odada kaldıkları vb ispatlanabiliyorsa, zina da ispatlanmış sayılacaktır.

İlgili Yargıtay kararından örnek vermek gerekirse: “Davalı-davacı (koca) vekili, birleşen boşanma davasını 31.7.2008 tarihli oturumda zina (TMK. m. 161) sebebine dayandırdıklarını açıklamış, mahkemece de birleşen boşanma davasının bu sebebe dayandığı kabul edilmiştir. Dosyada davacı-davalının zina yaptığına ilişkin yeterli kanıt bulunmamaktadır. Aynı işyerinde çalışan bir başka erkekle telefonla görüşme, mesaj gönderme ve bu kişinin arabasına binmiş olma, zinaya delalet eden davranışlar niteliğinde değildir. Zina sübut bulmamıştır. Açıklanan nedenle davalı-davacnın zina sebebine dayanan boşanma davasının reddi gerekirken yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.”(Yargıtay 2.Hukuk Dairesi E. 2008/20278 K. 2010/1423 T. 1.2.2010)

                                                                                                                          Hukuk Desteği