Boşanma, evli çiftlerin birtakım nedenlerle ortak yaşamı sürdürememeleri sonucunda, evliliklerinin hukuki zeminde, mahkeme kararıyla sonlandırılmasıdır. Boşanmaya ilişkin prensipler hukuk sistemlerine göre farklılık göstermektedir. Kimi hukuk sistemlerinde boşanma kurumu hiç yer almazken, kimilerinde serbest boşanma sistemi vardır. Çağdaş hukuk sistemlerinde ise genellikle boşanmanın belirli sebeplere dayalı olarak ve hakim kararıyla gerçekleştirilmesi gerekmektedir. Türk Hukuk Sisteminde belirli sebeplere dayalı olarak hakim kararıyla boşanma prensibi benimsenmiştir.
Hukukumuzda boşanma sebepleri 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (“Kanun”) 161. ve 166. maddeleri arasında düzenlenmiştir. Kanun’da düzenlenen boşanma sebepleri aşağıdakilerdir:
– Zina sebebiyle boşanma (TMK m. 161) (İlgili yazımız en kısa sürede yayınlanacaktır)
– Hayata kast, pek kötü veya onur kırıcı davranış sebebiyle boşanma (TMK m. 162) (İlgili yazımız için bkz…)
– Suç işleme sebebiyle boşanma (TMK m. 163) (İlgili yazımız için bkz…)
– Haysiyetsiz hayat sürme sebebiyle boşanma (TMK m. 163) (İlgili yazımız için bkz…)
– Terk sebebiyle boşanma (TMK m. 164) (İlgili yazımız için bkz…)
– Akıl hastalığı sebebiyle boşanma (TMK m. 165) (İlgili yazımız için bkz…)
– Evlilik birliğinin sarsılması sebebiyle boşanma (TMK m. 166) (İlgili yazımız için bkz…)
– Anlaşmalı boşanma (TMK m. 166) (İlgili yazımız için bkz…)
– Eylemli ayrılık sebebiyle boşanma (TMK m. 166) (İlgili yazımız için bkz…)
Hukuk Desteği