Öncelikle belirtelim, kiraya verene, kira sözleşmesini feshetme ve kiracının tahliyesini talep etme imkanı, Türk Borçlar Kanunu’nun (“TBK”) ilgili maddeleriyle ve oldukça sınırlı şekilde tanınmıştır. Bu doğrultuda, aşağıdaki hallerle sınırlı olmak kaydıyla kiraya veren, kira sözleşmesini feshetme ve kiracının tahliyesini talep etme imkanına sahiptir.
1. 10 Yıllık Uzama Süresinin Sonunda Kiraya Verenin Kira Sözleşmesini Fesih Hakkı
2. İhtiyaç Nedeniyle Fesih Hakkı
3. Yeni Malikin İhtiyacı Nedeniyle Fesih Hakkı
4. Kiralananın Yeniden İnşası Nedeniyle Fesih Hakkı
5. Kiracının Tahliye Taahhüdünde Bulunması
6. Kira Bedelinin Ödenmemesi Nedeniyle Fesih Hakkı
7. Haklı Nedenlere Dayalı Fesih Hakkı
(Yukarıda sayılan, kiraya verenin kira sözleşmesini feshetme hakkına sahip olduğu hallere ilişkin daha detaylı bilgi için lütfen ilgili maddeye tıklayınız)
TBK’nın aşağıda yer verilen maddesiyle düzenlendiği üzere kiraya veren, sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdirememektedir. Sözleşme süresinin bitimine dayanarak kira sözleşmesini sona erdirme hakkı yalnızca kiracıya tanınmıştır.
TBK madde 347;“(1) Konut ve çatılı işyeri kiralarında kiracı, belirli süreli sözleşmelerin süresinin bitiminden en az onbeş gün önce bildirimde bulunmadıkça, sözleşme aynı koşullarla bir yıl için uzatılmış sayılır. Kiraya veren, sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremez. Ancak, on yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen her uzama yılının bitiminden en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşuluyla, herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebilir. (2) Belirsiz süreli kira sözleşmelerinde, kiracı her zaman, kiraya veren ise kiranın başlangıcından on yıl geçtikten sonra, genel hükümlere göre fesih bildirimiyle sözleşmeyi sona erdirebilirler. Genel hükümlere göre fesih hakkının kullanılabileceği durumlarda, kiraya veren veya kiracı sözleşmeyi sona erdirebilir.”
Hukuk Desteği