İsticvap, davanın taraflarının kendi aleyhine olan hususlarla alakalı olarak dinlenmesidir. Tarafların hakim tarafından her dinlenilmesi isticvap olarak değerlendirilemez, isticvap olarak değerlendirilmenin bazı şartları vardır:
Taraflar temsilcileri olmaksızın yalnızca kendileri dinlenir. Tüzel kişiler içinse temsil yetkisini haiz kişiler dinlenilmektedir.
Kişi, ergin değilse veya kısıtlı ise kanuni temsilcisi dinlenebilir ancak bunun için davanın dava hakkının kişiye özgülendiği davalardan olmaması gerekir.
İsticvap yalnızca kişinin aleyhine olan hususlar için dinlenilmesidir.
İsticvap, taraflarca getirilme ilkesinin uygulandığı davalarda geçerlidir. Hakim bir tarafın isticvabına re’sen veya tarafların istemi üzerine karar verebilir. İsticvabına karar verilen taraf, bunun için bizzat kendisine gönderilen isticvap davetiyesi ile mahkemeye çağırılır. İsticvap dilekçesinde isticvap edilen konular sayılır, isticvap edilecek duruşmanın günü ve saati belirtilir ve isticvaba katılınmaması halinde tarafın isticvap konularının hepsini ikrar etmiş kabul edileceği tarafa hatırlatılır.
İsticvap, mahkeme esnasında hakim tarafından sorulan sorulara cevap verilmesi ve bu soruların sonunda isticvap tutanağının düzenlenmesiyle sona erer. Ancak, isticvap edilen taraf davaya bakan mahkemenin bulunduğu il dışında oturuyor ise bulunduğu ilden ses ve görüntü nakledilmesi yoluyla veya başka bir mahkeme aracılığıyla başka bir deyişle istinabe yoluyla da isticvap edilebilir.
İsticvap sırasında yapılan ikrar ile isticvaptan bağımsız olarak yapılan ikrarın hukuki niteliği doktrinde tartışmalıdır, ancak hakim görüş ve uygulamada kabul gören hukuki nitelik aynı derecede kesin delil olarak kabul edilmesidir. İsticvap sonucunda elde edilen ikrar, kesin delil niteliği taşır ve hakimi bağlar.
Hukuk Desteği