8 Kasım 2016 tarihinde 4857 sayılı İş Kanunu’nun 13. maddesine getirilen ek fıkra ile çocuk sahibi olan çalışanların, ananın doğum ve süt izinlerinin bitiminden çocuğun ilkokul çağına gelmesine kadar geçen süreçte herhangi bir zamanda kısmi çalışma talebinde bulunabilecekleri düzenlenmiştir. Ek fıkra kapsamına göre, ebeveynlerden yalnızca birinin kısmi süreli çalışma talebinde bulunabileceği, ebeveynlerden birinin çalışmaması halinde, çalışan eşin kısmi süreli çalışma talebinde bulunamayacağı da öngörülmüştür. Çocuk sahibi olan işçilere tanınan bu hak, bir çocuğu evlat edinen işçilere de tanınmıştır.
Kısmi çalışma hakkından yararlanan işçinin, işverene en az 1 ay önceden yazılı olarak bildirmek kaydıyla istediği an tam zamanlı çalışmaya dönme hakkı da bulunmaktadır. Kısmi süreli çalışmaya geçen işçinin tam zamanlı çalışmaya başlaması durumunda, varsa yerine işe alınan işçinin iş sözleşmesi kendiliğinden sona erecektir.
Ek fıkra kapsamında kısmi çalışma hakkından yararlanabilecek çalışanların işverene bu haktan yararlanma iradelerini en az 1 ay önceden yazılı olarak bildirmeleri gerekmektedir. Söz konusu hakkın kullanılması, belirli istisnalar dışında işverenin talebi onaylamasına bağlı değildir. İşveren kısmi çalışma talebini reddetse dahi, çalışan fiili olarak kısmi çalışmaya geçmişse, bu durum işveren açısından geçerli fesih nedeni sayılmayacaktır.
Kural olarak kısmi çalışma hakkını kullanmanın işverenin onayına tabi olmadığı düzenlenmişse de, Analık İzni veya Ücretsiz İzin Sonrası Yapılacak Kısmi Süreli Çalışmalar Hakkında Yönetmeliğin 12. maddesi ile bunun istisnaları hükme bağlanmıştır. Bir sonraki yazımızda söz konusu istisnalara ilişkin detaylı açıklamalarımızı paylaşacağız.
Hukuk Desteği