Çalışanın, yıllık ücretli izne hak kazanabilmesi için gerekli çalışma süresinin hesabında, işçinin sadece fiilen çalıştığı süreler değil, aynı zamanda çalışılmış gibi sayılan haller de dikkate alınmalıdır. Çalışılmış gibi sayılan haller ve bunlara ilişkin süreler, İş Kanunu’nun 55. madde hükmüyle, sınırlı sayıda öngörülmüştür. Buna göre;
a) İşçinin uğradığı kaza veya tutulduğu hastalıktan ötürü işine gidemediği günler
İşçinin kaza veya hastalık nedeniyle işine devam edemediği günlerin, yıllık ücretli izne hak kazanmak için gerekli çalışma süresinin hesabına dahil edilmesi gerekmektedir. Bununla birlikte, yıllık ücretli izin hesabına dahil edilecek olan kaza veya hastalık nedeniyle işe devam edilmeyen günlerin üst sınırı, İş Kanunu’nun 17. maddesinde düzenlenen ihbar sürelerinin en azami 6 hafta fazlası şeklinde olabilmektedir.
b) Kadın işçilerin 74 üncü madde gereğince doğumdan önce ve sonra çalıştırılmadıkları günler
Kadın işçilerin doğumdan önce sekiz ve doğumdan sonra sekiz hafta olmak üzere toplam on altı hafta süren (Çoklu gebelik halinde doğumdan önceki süreye iki hafta daha ilave edilmelidir) izinleri, yıllık ücretli izne hak kazanmak için gerekli bir yıllık süreye eklenmelidir.
c) İşçinin muvazzaf askerlik hizmeti dışında manevra veya herhangi bir kanundan dolayı ödevlendirilmesi sırasında işine gidemediği günler
Yıllık ücretli izne hak kazanmak için gerekli bir yıllık sürenin hesabında, bu bent kapsamında düzenlenen hallerde geçen sürenin tamamının değil, azami 90 günlük sürenin dikkate alınması gerekmektedir.
d) Çalışmakta olduğu işyerinde zorlayıcı sebepler yüzünden işin aralıksız bir haftadan çok tatil edilmesi sonucu olarak işçinin çalışmadan geçirdiği zamanın 15 günü
Bu bent kapsamında çalışanın çalışmadan geçirdiği zamanın 15 günü çalışılmış gibi sayılarak yıllık ücretli izin hesabına dahil edilmelidir.
e) 66 ncı maddede sözü geçen zamanlar
Bu bent kapsamında bahsi geçen zamanlar şunlardır:
– Madenlerde, taş ocaklarında, yeraltında veya su altında yapılacak işlerde, çalışanların kuyulara, dehlizlere veya asıl çalışma yerlerine inmeleri veya girmeleri ve bu yerlerden çıkmaları için gereken süreler,
– Çalışanların, işveren tarafından başka bir yere çalışmak üzere gönderildiği hallerde, yolda geçen süreler,
– Çalışanın, çalıştırılmaksızın ve çıkacak işi bekleyerek boş geçirdiği süreler,
– Kadın çalışanların süt izinlerinde geçen süreler,
– Demiryolları, karayolları ve köprülerin yapılması, korunması ya da onarım ve tadili gibi işlerde, yerleşim yerlerinden uzak mesafede bulunan işyerlerine toplu bir şekilde götürülüp getirilmeleri için geçen süreler.
f) Hafta tatili, ulusal bayram, genel tatil günleri
Hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde geçen süreler de yıllık ücretli izin hesabına dahil edilmelidir.
g) Ek 2 nci maddede sayılan izin süreleri
Çalışanlara, evlilik veyahut ana, baba, eş, kardeş veya çocuklarının ölümü nedeniyle üç güne kadar verilecek izinler de yıllık ücretli izin hesabına dahil edilmelidir.
Bunlara ek olarak; işveren tarafından herhangi bir nedenle verilen diğer izinler, kısa çalışma süreleri, yıllık ücretli izinde geçen süreler, 3153 sayılı Kanun kapsamında röntgen muayenehanelerinde çalışanlara pazardan başka verilmesi gereken yarım günlük izinler, arabuluculuk toplantılarında, hakem kurullarında, çalışma hayatı ile ilgili mevzuata göre kurulan meclis, kurul, komisyon ve toplantılarda yahut işçilik konuları ile ilgili uluslararası kuruluşların konferans, kongre veya kurullarında geçen süreler de yıllık ücretli izne hak kazanmak için geçmesi gereken 1 yıllık sürenin hesabına dahil edilmelidir.
Hukuk Desteği