SERMAYE PİYASASI HUKUKUNDA BORÇLANMA ARAÇLARI – III

Av. Yasemin ÇORAK & Av. Sevcen CAN

Bir önceki yazımızda Sermaye Piyasası Hukuku kapsamında borçlanma aracı türlerinden tahviller, paya dönüştürülebilir tahviller ve değiştirilebilir tahvillerden bahsetmiştik (Lütfen bkz…). Bu yazımızda diğer borçlanma aracı türlerinden bahsedeceğiz.

Varlığa ve İpoteğe Dayalı Menkul Kıymetler

Varlığa ve ipoteğe dayalı menkul kıymetlere ilişkin esaslar, III-58.1 sayılı tebliğde düzenlenmiştir. Varlığa dayalı menkul kıymetler, ortaklıkların bilançolarında yer alan alacaklarını menkul kıymetleştirmek suretiyle ihraç ettikleri borçlanma araçları olarak tanımlanabilmektedir. İpoteğe dayalı menkul kıymetler ise ipotek edilen gayrimenkulün çoğunlukla satın alınması amacıyla verilen kredilerin menkul kıymetleştirilmesiyle sermaye piyasası alanında işlem gören borçlanma araçlarını ifade etmektedir. İpoteğe dayalı menkul kıymetler mortgage olarak da bilinmektedir.

Teminatlı Menkul Kıymetler

Teminatlı menkul kıymetler kavramı, teminatlı borçlanma senetleri ya da araçları olarak da nitelenebilir. Teminatlı borçlanma araçları, genel anlamda; ihraççının, finansman sağlama amacıyla, bilançosunda bulunan teminatlandırılmış kredi alacaklarını karşılık göstererek ihraç ettiği menkul kıymet niteliğindeki borçlanma araçlarının tümü olarak tanımlanabilir.

Gayrimenkul Sertifikaları

Gayrimenkul sertifikaları, gayrimenkullerin menkul kıymetleştirilerek sermaye piyasasında tedavül ettirilmesi suretiyle, yatırımcısına gayrimenkul değerinde meydana gelen artıştan faydalanma veya konut ve işyeri ihtiyacını karşılama; ihraççısına ise inşa etmekte olduğu veya inşa edeceği gayrimenkul projelerinde fon ihtiyacını karşılama imkanı sunan borçlanma araçları olarak tanımlanmaktadır.

Kira Sertifikaları

Kira sertifikaları, Sermaye Piyasası Kanunu’nun 61. maddesi uyarınca; her türlü varlık veya hakkın finansmanını sağlamak amacıyla varlık kiralama şirketleri tarafından ihraç edilen ve sahiplerinin bu varlık veya haklardan elde edilen gelirlerden payları oranında hak sahibi olmalarını sağlayan, nitelikleri Kurulca belirlenen sermaye piyasası araçları olarak tanımlanmaktadır.

Finansman Bonoları

Finansman bonoları, Tebliğ’in 3/b hükmünde, ihraççıların borçlu sıfatıyla düzenleyip sattığı ve nominal değerinin vade tarihinde veya vade tarihine kadar taksitler halinde yatırımcıya geri ödenmesi taahhüdünü içeren, vadesi 30 günden az 364 günden fazla olmayan borçlanma araçları olarak tanımlanmaktadır. Finansman bonoları diğer sermaye piyasası araçlarından farklı olarak, fon talep edenler tarafından kısa vadeli fon ihtiyaçları için çıkarılmaktadır. Bu bakımdan finansman bonosunu; kısa vadeli finansman ihtiyacını karşılamak amacıyla ihraç edilen, borçlanma senedi niteliğindeki bir para piyasası aracı olarak da ifade etmek mümkündür.

Kıymetli Maden Bonoları

Kıymetli maden bonoları, kıymetli madenin işlem gördüğü borsa olan İstanbul Altın Borsası’na üye olan kıymetli maden aracı kurumlarının (bankalar), belli miktarda kıymetli maden cinsinden ihraç ettikleri ve nominal değerinin vade tarihinde yatırımcıya geri ödenmesi taahhüdünü içeren, vadesi 30 günden az 364 günden fazla olmayan borçlanma araçlarıdır. Bunlar da finansman bonoları gibi kısa vadeli borçlanma araçlarıdır.

Bir sonraki yazımızda borçlanma araçlarının ihracından bahsedeceğiz.

Hukuk Desteği

iletisim: [email protected]

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir